Arbeidsongeval hoogste verzuimkosten per werknemer, chronische aandoening voor de werknemerspopulatie

Doordat werkgevers verplicht zijn het loon van een verzuimende werknemer door te betalen kost een verzuimende werknemer geld. Maar niet elke verzuimreden is even duur, en het maakt uit of je naar de kosten per werknemer of de totaalkosten kijkt. In deze recente TNO rapportage is een verzuimkostenmodel gemaakt waarmee de verzuimkosten van diverse persoons, organisatie en arbeidsfactoren worden geschat, zowel per werknemer als op het niveau van de Nederlandse werknemerspopulatie.

De conclusie is dat een arbeidsongeval  de hoogste verzuimkosten per werknemer heeft. De verzuimkosten worden geschat op € 3.703 per werknemer met een ongeval waarbij verzuimd werd. Op het niveau van de werknemerspopulatie zijn de geschatte verzuimkosten het hoogst voor de groep werknemers die een chronische aandoening hebben waardoor men tevens is belemmerd in het werk (€ 3,9 miljard voor de gehele werknemerspopulatie per jaar), gevolgd door werknemers die een minder goed ervaren gezondheid hebben (€ 3,3 miljard verzuimkosten per jaar). Moeite hebben met het voldoen aan de fysieke/psychische werkeisen van het werk is met  € 1,9 miljard geschatte verzuimkosten per jaar de eerste “echt” werk-gerelateerde risicofactor.

De inzichten uit deze rapportage bieden informatie aan beleidsmakers en belanghebbenden over welke factoren samenhangen met verzuim en de daarmee gemoeide kosten. Factoren zoals persoons- en organisatiekenmerken hebben een signaalfunctie, waar andere factoren beïnvloed kunnen worden.  Het onderzoek geeft de volgende aanknopingspunten:

  • verdere preventie en handhavingsmaatregelen op het gebied van arbeidsongevallen;
  • het verminderen van belemmeringen rond chronische aandoeningen, bijvoorbeeld door het stimuleren van aangepast werk en/of extra hulpmiddelen e.d.;
  • het bevorderen van de algemene gezondheidstoestand van de werknemer, bijvoorbeeld door het stimuleren van ‘gezonde’ kantines, lunchwandelen en andere activiteiten die de gezondheid ten goede kunnen komen;
  • aanpassing van de fysieke en psychische taakeisen die het werk aan werknemers stelt, naast investeren in de ontwikkeling van de werknemer, zodat deze geen of minder moeite heeft om aan de taakeisen te voldoen.

Heb je interesse in het hele rapport? Klik dan op de knop hieronder.

Downloads