Dynamiek op de Nederlandse arbeidsmarkt 2013
- Helft werknemers met uitzicht op vast dienstverband heeft
een jaar later een vast dienstverband - Veel baanverlies onder oproepkrachten
- Flexibele werknemers hebben minder opleidingsmogelijkheden
op het werk - Werknemers met meerdere banen ondervinden geen negatieve
gevolgen voor de gezondheid of de werk-privébalans
CBS en TNO werken sinds een aantal jaren samen bij het monitoren van ontwikkelingen op de arbeidsmarkt. Beide instellingen willen periodiek in kaart brengen welke arbeidsmarkttransities mensen gedurende hun beroepsloopbaan doormaken. De voorliggende publicatie Dynamiek op de Nederlandse arbeidsmarkt: de focus op flexibilisering is het tweede deel van de reeks1). Het boek richt zich op werknemers met een flexibele arbeidsrelatie en zelfstandigen zonder personeel.
Uit de analyses blijkt dat de afgelopen tien jaar het aandeel werknemers met een flexibele arbeidsrelatie is toegenomen van 12 procent (2001) tot 16 procent (2012). De toename wordt vooral veroorzaakt door stijging van het aandeel werknemers met een tijdelijk
contract met uitzicht op een vast dienstverband en oproepkrachten. De verdergaande flexibilisering blijkt ook uit de stijging van het aandeel zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers); dat nam in deze periode toe van 7 naar 10 procent. Mensen met een flexibele arbeidsrelatie stromen vaker uit naar werkloosheid of inactiviteit dan mensen met een vaste arbeidsrelatie. Vooral jongeren en laag- en middelbaaropgeleiden die hun baan verliezen, hebben vaak een flexibele arbeidsrelatie. Na een periode van werkloosheid of inactiviteit gaan zij vaak weer in een flexibel dienstverband aan de slag. Ouderen en hoogopgeleiden gaan juist vaak als zzp’er werken. Werknemers met een flexibele arbeidsrelatie hebben minder leer- en ontwikkelmogelijkheden op het werk dan werknemers met een vaste arbeidsrelatie. Bovendien zijn ze vaker werkzaam in functies met een grote baanonzekerheid en lage kwaliteit van arbeid.
Hierdoor lopen zij meer risico’s ten aanzien van hun gezondheid, welzijn en inzetbaarheid dan werknemers met een vaste arbeidsrelatie.
Naast de bijdragen van het CBS en TNO zijn in het boek ook bijdragen opgenomen van onderzoekers van de Radboud Universiteit Nijmegen, ITS, SEO Economisch Onderzoek, Reflect (Universiteit van Tilburg), de ABU en het UWV.